1) Υπηρέτης. Ένα αγόρι που γίνεται υπηρέτης και συνδέεται με έναν ιππότη, ο οποίος γίνεται ο άρχων του αγοριού. Οι γιοι πολλών ιπποτών και αρχόντων, στέλνονται σε συγγενείς ή συμμάχους, ενώ άλλοι εξυπηρετούν τους δικούς τους πατέρες. Ο υπηρέτης εκτελεί απλά θελήματα για τον ιππότη, ο οποίος με τη σειρά του αρχίζει να εκπαιδεύει το αγόρι σε ζωτικής σημασίας δεξιότητες, όπως ξιφομαχία. Η τυπική εκπαίδευση περιλαμβάνει φιλικούς αγώνες με αμβλύ όπλο.
2) Ακόλουθος. Όταν ένα αγόρι φτάνει στην εφηβεία, αποφοιτά για να γίνει ακόλουθος. Εκεί μαθαίνει να φροντίζει σωστά και να χρησιμοποιεί όπλα, πανοπλίες και άλογα, καθώς και τη γνώση της ιπποσύνης. Σε καιρό πολέμου οι Ακόλουθοι εντάσσονται με τους Ιππότες στον πόλεμο, βοηθώντας τους με τον εξοπλισμό στην καταπολέμηση των μαχών. Ορισμένοι ευγενείς επιλέγουν να μην γίνουν ολοκληρωμένοι ιππότες και ζουν το υπόλοιπο της ζωής τους ως ακόλουθοι ιπποτών. Αυτό συμβαίνει επειδή το άτομο δεν έχει τη διάθεση να ζήσει τον πολεμικό τρόπο ζωής ή δεν έχει τα κεφάλαια για να εξοπλίσει κατάλληλα τον εαυτό του.
3) Ιπποτισμός. Κάθε ιππότης μπορεί να ονομάσει έναν άλλον ιππότη για οποιοδήποτε λόγο επιλέξει ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ένας Ακόλουθος φτάνει στην ενηλικίωση και τον κρίνουν άξιο αποδοχής των ευθυνών ενός ιππότη. Ένας άνδρας που δεν έχει τεθεί στην ιπποτική παράδοση μπορεί επίσης να γίνει ιππότης ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του. Αυτό συχνά γίνεται με στρατιώτες ή απλό κόσμο που έχει δείξει γενναιότητα ή εκτελέσει ένα μεγάλο κατόρθωμα. Ο τίτλος του ιππότη θεωρείται πολύτιμος για τον απλό κόσμο, καθώς αυξάνει την κοινωνική θέση ενός αστού. Το να χάσει κάποιος τον τίτλο του Ιππότη φέρνει ακόμη και γελοιοποίηση της οικογένειας ή του ιππότη που τον έχρισε. Αυτή η κοινωνική πίεση αποτρέπει γενικά τους ιππότες να δίνουν τίτλους για ασήμαντους ή ιδιοτελείς λόγους.
Η τελετή για να γίνει κάποιος ιππότης μπορεί να είναι απλή ή σύνθετη, ωστόσο προϋποθέτει πάντα τον άνδρα γονατιστό μπροστά σε έναν ιππότη περνώντας το σπαθί στους ώμους του. Οι τελετές συνήθως έχουν θρησκευτική χροιά που αφορούν την πίστη των Επτά . Συχνά ορκίζονται στο όνομα των Επτά για να είναι δίκαιοι και έντιμοι. Περισσότερο περίτεχνες τελετές χρίσματος, περιλαμβάνουν τον ιππότη να μένει άγρυπνος για μια νύχτα σε ένα Σεπτ μπροστά στη μορφή του Πολεμιστή (βλ. πίστη των Επτά), με το σπαθί μπροστά του και την πανοπλία στα πόδια του. Καινούριοι ιππότες χρίζονται μερικές φορές με έλαια από κάποιον Σέπτον. Αυτό θεωρείται μεγάλη τιμή για τον παραλήπτη, όταν άτομα υψηλού κύρους ή φήμης εκτελούν την τελετη.
