Οι ιππότες καταλαμβάνουν την κοινωνική θέση μεταξύ των Αρχόντων και του λαού. Σε αντίθεση με την αριστοκρατία, ο τίτλος δεν είναι κληρονομικός και δεν είναι δυνατόν για τον απλό κόσμο χαμηλής καταγωγής να γίνει ιππότης. Οι ιππότες αναφέρονται με τον τίτλο Σερ.
Ο ιπποτισμός έχει τις ρίζες του στον πολιτισμό των Andal και τον έφεραν στο Westeros κατά τη διάρκεια της εισβολής τους. Η στρατιωτική επιτυχία των Andal, ιππότες και χαλύβδινες πανοπλίες, αποδείχθηκε ζωτικής σημασίας για την κατάκτηση του Westeros. Η επίδραση των Andals στο πολιτισμό του Westeros έκανε τους ιππότες την πολεμική ραχοκοκαλιά στα Επτά Βασίλεια. Ωστόσο, οι ιππότες κατέχουν λιγότερο πολιτιστική σημασία σε περιοχές του Westeros που εξομοιώθηκαν λιγότερο στον πολιτισμό των Andal, όπως ο βορράς, τα σιδερένια νησιά και το Dorne.
Οι ιππότες έπρεπε να είναι γενναίοι, θαρραλέοι, τίμιοι, πιστοί στον λόγο τους και πιστοί στο φεουδαρχικό άρχοντα τους, καθώς και να υπερασπίζονται την πίστη. Στην πράξη οι περισσότεροι ιππότες υπολείπονται στην διατήρηση τόσο υψηλών και ευγενών ιδανικών. Πολλοί δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσουν ιδιαίτερα σκληρά για να κερδίσουν το τίτλο και τον επιδιώκουν κυρίως για το κύρος και τις ευκαιρίες που μπορεί να προσφέρει.
Για τα νόθα και τον απλό λαό το να γίνεις ιππότης είναι ένας από τους πολύ λίγους δρόμους για τη βελτίωση της κοινωνικής θέσης και των νομισματικών τους προοπτικών. Δεν παίρνουν τους περιοριστικούς όρκους σοβαρά, όπως την αγαμία ή την αποχή από γάμο, παιδιά ή την κατοχή δικών τους εδαφών. Από την άλλη πλευρά, η ιπποσύνη φέρνει πλεονεκτήματα αλλά και σημαντικές δαπάνες και κινδύνους, όμως ανοίγει πόρτες για σημαντικές ευκαιρίες.
Στην πραγματικότητα η ικανότητα στα όπλα και τη μάχη είναι η πιο σημαντική πτυχή του ιππότη. Οι ιππότες αναμένεται να πολεμήσουν όταν υπάρχει ανάγκη. Παραδοσιακά πολεμούν ως βαρύ ιππικό, φορώντας πανοπλία πλάκας, πάνω σε άλογα, με κοντάρι, σπαθί και ασπίδα. Μερικοί ιππότες επιλέγουν να αγωνιστούν με άλλα όπλα όπως τσεκούρια, σφυριά και δόρατα. Έχουν τουλάχιστον ένα δικό τους άλογο, συνήθως και δύο. Ένα άγριο πολεμικό άλογο και ένα ήρεμο για την καθημερινή τους μεταφορά.
Οι ιππότες φορούν μανδύα και ασπίδα με το οικογενειακό τους έμβλημα και συνήθως το οικογενειακό όπλο. Εκείνοι που δεν έχουν όπλο ή δεν επιθυμούν να το χρησιμοποιήσουν, μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους. Αυτά τα προσωπικά όπλα συχνά απεικονίζουν τον τρόπο με τον οποίο ο άνδρας έγινε ιππότης ή έχουν κάποια άλλη προσωπική σημασία. Πολλοί ιππότες φορούν μεγάλες κορυφές στα κράνη τους και στολίζουν με θέματα τα όπλα τους. Οι πλούσιοι ιππότες επιδιώκουν συχνά τη διάκριση του εαυτούς τους περαιτέρω, φορώντας περίτεχνες πανοπλίες και όπλα. Κοσμήματα στις πανοπλίες και στις κάπες είναι μερικοί τρόποι που οι ιππότες καμαρώνουν για το καθεστώς.
