Η Σέρσεϊ αρχίζει τη σεζόν παγιδευμένη στο δικό της ιστό. «Είναι απελπισμένα δυστυχισμένη και όσα συνέβησαν γίνονται περισσότερο αληθινά από ποτέ γι αυτήν. Αρχίζει να χάνει τον έλεγχο της κατάστασης. Έχει καταστρέψει κάθε καλή συμμαχία, σχέση, αγάπη στην ζωή της – ήταν πάντα το πεπρωμένο της να μείνει μόνη. Και μέχρι το τελευταίο λεπτό είναι όπως πάντα σε άρνηση για το τι πραγματικά συμβαίνει»
Η Lena λατρεύει τις σκοτεινές και ταυτόχρονα συναισθηματικές σκηνές. Όπως αυτή του τέλους της, αγκαλιά με τον Τζέιμι, θαμμένοι κάτω από τόνους πέτρας. Μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν σε άρνηση του τι συμβαίνει. Στην αρχή η ηθοποιός είχε ανάμεικτα συναισθήματα για την τελευταία σκηνή. Ήθελε να έχει κάποια μεγάλη σκηνή μονομαχίας με κάποιον, αλλά μιλώντας με τον συμπρωταγωνιστή της Nikolaj Coster-Waldau την βοήθησε να καταλάβει ότι οι χαρακτήρες τους ήρθαν σε αυτό τον κόσμο μαζί και τώρα πρέπει να φύγουν μαζί.
«Πιστεύω πως το σημαντικό είναι ότι ο Τζέιμι είχε την ευκαιρία της ελευθερίας (με την Μπριεν) και τελικά απελευθέρωσε τον εαυτό του από την Σέρσεϊ, το οποίο πιστεύω ενθουσίασε το κοινό. Πιστεύω η μεγαλύτερη έκπληξη είναι το ότι επέστρεψε σε εκείνη. Η Σέρσεϊ αντιλαμβάνεται πόσο τον αγαπά και πόσο την αγαπά κι εκείνος. Είναι η πιο αυθεντική σύνδεση που είχε ποτέ … Είναι ίσως η πρώτη φορά που η Σέρσεϊ βρίσκεται σε γαλήνη»
Η Headey επίσης θυμάται την περιβόητη τελευταία μέρα στο γύρισμα που ανεβοκατέβηκε τις σκάλες 20.000 φορές και το πολύ κλάμα που της έδωσαν οι παραγωγοί, σε αυτήν και τον Coster-Waldau.
Όταν ρωτήθηκε για τις αγαπημένες της σκηνές η Headey διάλεξε αρκετές.
«Είχα πολλές καλές σκηνές — αυτή με τον Mark Addy (Ρόμπερτ Μπαραθιον) πίσω στην πρώτη σεζόν. Οι πρώτες σκηνές με τον Τύριον που βλέπεις την εξέλιξη της σχέσης τους. Τα πράγματα με την Sophie. Όλα αυτά που διαμόρφωσαν αυτούς τους χαρακτήρες. Τη σκηνή που λέει στον πατέρα της πως αυτή και ο Τζέιμι είναι εραστές. Είχαμε μερικά υπέροχα πράγματα. Λατρεύω τις ζουμερές σκοτεινές συναισθηματικές στιγμές».