Αυτό ήταν Αρχοντόπουλα μου. Το Game of Thrones, αυτή η επική σειρά που άλλαξε τα τηλεοπτικά δεδομένα έφτασε στο τέλος του. Για να συγκινηθούμε ακόμη περισσότερο το Game of Thrones μας ετοίμασε ένα δίωρο ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί 26/05 για να μας αποχαιρετήσουν όλοι αυτοί που εδώ και δέκα χρόνια έφεραν στη ζωή τον μοναδικό κόσμο του Γουέστερος! Ας δούμε αναλυτικά το επεισόδιο και στο τέλος του άρθρου όπως είθισται θα βρείτε την άποψη μου κι ένα μήνυμα προς όλους εσάς!
Στους τίτλους αρχής το Κιγκς Λάντινγκ είναι διαλυμένο. Πύλη και Κόκκινο Φρούριο μαρτυρούν την πρόσφατη λαίλαπα.
Όλα ξεκινούν με μια πάλαι ποτέ μεγάλη πόλη τυλιγμένη στις στάχτες. Τύριον, Τζον και Ντάβος περπατούν στα καμένα υπολείμματα κτισμάτων και ανθρώπων. Ελάχιστοι ζωντανοί περιφέρονται σοκαρισμένοι. Το μέγεθος του τρόμου είναι απερίγραπτο. Ο Τύριον δεν θέλει συνοδεία και θα πάει μόνος στο Κόκκινο Φρούριο.
Τζον και Ντάβος βλέπουν τον Grey Worm που ετοιμάζεται να εκτελέσει τους αιχμαλώτους Λάννιστερ. Η αποτυχία στο να τον σταματήσουν έχει ως κατάληξη να βγουν τα όπλα. Ο Grey Worm έχει εντολές να ακολουθήσει. Κανένας πιστός στην Σέρσεϊ δεν πρέπει να επιβιώσει.
Ο Τύριον φτάνει στο Κόκκινο Φρούριο, περνώντας από το δωμάτιο με το χάρτη και την κάμαρα όπου κάποτε διετέλεσε Χέρι του Βασιλιά. Η αναζήτηση για τα αδέρφια του τελειώνει. Τους βρίσκει νεκρούς μαζί. Συγκίνηση με το ξέσπασμα του Τύριον.
Η Άρυα παρακολουθεί τους νικητές και τον αδερφό της καθώς ανεβαίνει τα σκαλοπάτια. Η Νταινέρυς βγάζει τον νικητήριο λόγο της απευθυνόμενη πρώτα στους Ντοθράκι που εκπλήρωσαν το λόγο τους και σκότωσαν τους σιδερένιους ανθρώπους και διέλυσαν τα πέτρινα σπίτια. Φυσικά δεν ξεχνά τον Grey Worm ο οποίος χρίζεται μέγας στρατηγός. Τώρα είναι η ώρα να σπείρουν την δικαιοσύνη της στα πέρατα του κόσμου. Μέχρι όλοι να γευτούν την ελευθερία της Καλίσι.
Για τον Τύριον το ποτήρι ξεχείλισε και πετά την καρφίτσα του Χεριού με αποτέλεσμα να μπει υπό κράτηση. Ο Τζον προσπαθεί ακόμη να χωνέψει την κατάσταση όταν η Άρυα βρίσκεται δίπλα του και του υπενθυμίζει πως κοιτά μια δολοφόνο.
Ο Τζον επισκέπτεται τον αιχμάλωτο Τύριον που συνειδητοποιεί το μεγάλο λάθος του. Τον προτρέπει να σκοτώσει την Ντάνυ λέγοντας πως πάντα ήταν μια «δολοφόνος». Ότι έκανε μέχρι στιγμής «δικαιολογούταν» γιατί σκότωνε κακούς ανθρώπους. Ο Τζον καταλαβαίνει επιτέλους τι πρέπει να κάνει. Καταλαβαίνει πως το σπίτι του και ολόκληρος ο κόσμος θα έχει την ίδια μοίρα όσο δεν την σταματήσουν.
Στην μισογκρεμισμένη αίθουσα του Θρόνου το όραμα της Ντάνυ βγαίνει πραγματικότητα. Αυτή τη φορά καταφέρνει να πιάσει το Θρόνο που τόσο ποθούσε. Ο Τζον περνά από τον Ντρόγκον και προσπαθεί για τελευταία φορά να της μιλήσει, παλεύοντας μέσα του γι αυτό που πρέπει να γίνει. Για την Ντάνυ ο κόσμος πρέπει να πεθάνει για να γεννηθεί το όραμα της. Κομμένος στη μέση μεταξύ πίστης και αγάπης ο Τζον την φιλά και της λέει πως πάντα θα είναι η βασίλισσα του. Μετά την χώνει ένα μαχαίρι στην καρδιά!
Ο Ντρόγκον καταλαβαίνει την τελευταία πνοή της μητέρας του και ορμά στην αίθουσα. Δεν σκοτώνει όμως τον Τζον αλλά διαλύει τον Σιδερένιο Θρόνο σε ένα ρυάκι λάβας. Σηκώνει το το νεκρό σώμα της Ντάνυ και φεύγει μακριά.
Οι άρχοντες του Γουέστερος έχουν μαζευτεί στο Ντράγκονπιτ για να αποφασίσουν τη μοίρα των Τύριον και Τζον. Η Σάνσα έχε φέρει μαζί της στρατό έτοιμους να πολεμήσουν για την απελευθέρωση του Τζον. Η Γιάρα έχει άλλη γνώμη. Θέλει να πληρώσει ο Τζον για την δολοφονία της Ντάνυ λέγοντας πως αυτή τους απελευθέρωσε από την πραγματική τύραννο Σέρσεϊ. Ο Ντάβος όπως πάντα προσπαθεί να βάλει μυαλό στην ομήγυρη. Ο Grey Worm δε θέλει γη και πλούτο αλλά δικαιοσύνη. Η μοίρα του Τζον θα αποφασιστεί από έναν βασιλιά. Οι μεγάλοι οίκοι είναι εκεί για να αποφασίσουν ποιος θα κυβερνήσει. Ο πανίβλακας Edmure προτείνει τον εαυτό του για να τον βάλει γρήγορα στη θέση του η Σάνσα. Στο πνεύμα των καιρών ο Σαμ προτείνει δημοκρατικές εκλογές και παίρνει απάντηση τα γέλια των παρευρισκόμενων. Είναι ο Τύριον αυτός που προτείνει τον Μπραν (Bran the Broken) για βασιλιά με όλους να συμφωνούν εκτός φυσικά από την Σάνσα που θέλει τον Βορρά ελεύθερο για την πάρτη της! Αφού διαλέγουν τον νέο βασιλιά τους, ο Μπραν κάνει την ανατροπή και επιλέγει τον Τύριον για Χέρι του. Η τιμωρία του θα είναι να διορθώσει όλα τα λάθη του.
Ο μακρυγένης Τζον μαθαίνει τα μαντάτα από τον Τύριον, το νέο φρεσκοκουρεμένο Χέρι. Θα πάει στην Νυχτερινή Φρουρά, ότι κι αν πρεσβεύει πια αυτή. Ο Τζον είναι ακόμη διχασμένος για την δολοφονία της Ντάνυ.
Το λιμάνι του Κινγκς Λάντινγκ ξαναβρίσκει τους ρυθμούς του. Οι Ντοθράκι με τους Άσπιλους φεύγουν για να βρουν τη δική τους γαλήνη. Στην βάρκα που περιμένει τον Τζον είναι τα αδέρφια του. Η Σάνσα του ζητά συγνώμη και ο χωρισμός του από την Άρυα θα είναι για πάντα. Ο βασιλιάς Μπραν αντί για εναγκαλισμούς δεν χρειάζεται να τον συγχωρήσει, γιατί ήταν ακριβώς εκεί που έπρεπε να είναι από την αρχή.
Η Μπριεν κοιτά το βιβλίο με τους Λευκούς χιτώνες της βασιλικής Φρουράς, συμπληρώνοντας την ιστορία του Τζέιμι Λάννιστερ για να μην μείνει μόνο ως Βασιλοκτόνος αλλά ο πολύπλοκος χαρακτήρας που ήταν πραγματικά.
Στην αίθουσα του Μικρού Συμβουλίου, η νέα αρχή του Γουέστερος γίνεται με τους Ντάβος, Μπριεν, Σαμ, Τύριον και Μπρον ο οποίος πήρε τελικά το καστράκι που του υποσχέθηκαν. Ο Σαμ παρουσιάζει το βιβλίο της ιστορίας των Επτά Βασιλείων. Τελικά δεν το έγραψε ο Σαμ αλλά βοήθησε στον τίτλο. Ένα τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου. Ο Τύριον λείπει εντελώς από την ιστορία. Ο Ντρόγκον είναι άφαντος και ο Ποντ έγινε ιππότης, κάτι μου λέει από την Μπριεν.
Ο Τζον φτάνει στο τείχος για να συναντήσει τον αγαπητό Τόρμουντ.
Η κάμερα ακολουθεί τους τελευταίους των Σταρκ στη νέα ζωή τους. Η Άρυα θα σαλπάρει στο άγνωστο, η Σάνσα θα γίνει η βασίλισσα του Βορρά και ο Τζον… ο Τζον θα κρατήσει τα μυστικά του, τον Βορρά με τον Τόρμουντ και τον ανταρόλυκο του.
Το γλυκόπικρο τέλος που υποσχέθηκε ο Μάρτιν και η μεταφορική έννοια ενός ανοιξιάτικου ονείρου ήρθε για πολλούς αγαπημένους χαρακτήρες. Οι άρχοντες του Γουέστερος γέλασαν με την δημοκρατική λύση του Σαμ αλλά η βασιλεία όπως την ήξεραν καταργήθηκε. Στο τέλος όλα καταλήγουν στους μπάστραδους και τους σακάτηδες με την γνώση και σοφία του Μπραν να διοικεί το βασίλειο. Όπως είχε πει και ο Τάιγουιν στον Τόμμεν, αυτό που κάνει έναν καλό βασιλιά είναι η σοφία. Η σειρά έκλεισε με τελευταία πλάνο τη ζωή ενώ είχε ξεκινήσει με το θάνατο. Το επεισόδιο, που σε "έκπληξη" ονομάστηκε Ο Σιδερένιος Θρόνος, ακολούθησε την πορεία προηγούμενων σεζόν και έκλεισε ανοιχτά μέτωπα με αρκετά βέβαια "ήρεμο" τρόπο. Κάτι που φοβάμαι θα γίνει εν μέρει και στα βιβλία αν ισχύσει η λατρεία του Μάρτιν σε συγκεκριμένα κεφάλαια του LOTR.
Αναφέρθηκα σε προηγούμενο άρθρο μου για τα προβλήματα της σεζόν και δεν πιστεύω ότι αξίζει να τα επαναλάβω κι εδώ. Το επεισόδιο ήταν ωραίο σκηνοθετικά με τις καλύτερες σκηνές μου αυτή των φτερών της Ντάνυ μέσω του Ντρόγκον, καθώς και το λιώσιμο του Σιδερένιου Θρόνου. Θα ένοιωθα περισσότερη συγκίνηση για την επανένωση Τζον και Γκοστ αν είχε δοθεί καλύτερα σε προηγούμενο επεισόδιο. Η σκηνή της Μπριεν να συμπληρώνει το Λευκό Βιβλίο της Βασιλικής Φρουράς ήταν ωραία προσθήκη κι ένα καλύτερο αντίο στον Τζέιμι. Η μουσική επένδυση του Ramin Djawadi ήταν άριστη όπως πάντα. Εξαιρετικός ο Peter ως Τύριον καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου και ειδικά στη σκηνή με τα νεκρά αδέρφια του. Ο τελευταίος των Λάννιστερ. Επίσης ο λόγος που έβγαλε η Emilia ως Νταινέρυς ήταν εξαιρετική και πιστεύω το καλύτερο που έχω δει από την ηθοποιό μέσα στη σειρά. Όσο για τη δολοφονία της, μετά τα γεγονότα του προηγούμενου επεισοδίου ήρθε ως αναμενόμενη λύση και δεν πιστεύω να σόκαρε κανένα. Τα προβλήματα του ρόλου της Ντάνυ επίσης τα έχω αναλύσει αλλού και ναι, φταίει ο ελάχιστος χρόνος για την ελλιπή ανάπτυξη και εξέλιξη του χαρακτήρα. Αυτό που κρατάω πάντως από τις τελευταίες στιγμές της ήταν το ότι δεν βγήκε τρελή. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.
Το κλείσιμο των Άρυα και Σάνσα είναι ιδανικό για τους χαρακτήρες τους. Η πρώτη πηγαίνει σε έναν άγνωστο και επικίνδυνο κόσμο από όπου δεν επέστρεψε κανείς αλλά ταυτόχρονα κι ένα σημάδι ελπίδας για μια νέα αρχή. Ένα καλό κλείσιμο για τον χαρακτήρα που πάντα έλεγε όχι στο θεό του θανάτου, δεν ήταν ποτέ συμβατική αρχόντισσα και τα ταξίδια της την διαμόρφωσαν σε αυτό που αγαπάμε κι εμείς αλλά και η ίδια στον εαυτό της. Ένα ελεύθερο πνεύμα που δεν θα ταίριαζε σε κανένα καλούπι. Το τέλος για τη Σάνσα, με το εξαιρετικό συμβολικό φόρεμα του λευκού και κόκκινου όπως τα weirwood δέντρα και τη σημασία του Βορρά, ήταν επίσης ιδανικό για την ιστορία της. Απέκτησε επιτέλους τον ελεύθερο Βορρά, πήρε πίσω το σπίτι της. Αρνήθηκε να γονατίσει σε οποιοδήποτε άλλο και κέρδισε την εμπιστοσύνη και την αγάπη των σκληρών Βόριων. Ο Τζον από την άλλη μοιάζει να «τιμωρείται» ενώ ουσιαστικά παρουσιάστηκε ως το ξίφος που προστάτεψε το βασίλειο των ανθρώπων από έναν τύραννο. Η ψυχολογική κατάσταση και το λάθος που ένοιωθε με τη δολοφονία της Ντάνυ, παρόλο που το έκανε για το κοινό καλό, δεν θα του επέτρεπαν ποτέ να είναι βασιλιάς. Νομίζω παρά το Ταργκάρυεν αίμα ο Βορράς θα υπερισχύει πάντα στον Τζον. Η τιμωρία του όμως είχε την γλυκιά πλευρά της με τον Τόρμουντ αλλά και τον ανταρόλυκο του. Ο Τζον επιστρέφει τους ελεύθερους ανθρώπους στον τόπο τους. Ίσως η μοίρα του να ήταν πάντα ένας μπάσταρδος στο Τείχος.
Το κλείσιμο των Άρυα και Σάνσα είναι ιδανικό για τους χαρακτήρες τους. Η πρώτη πηγαίνει σε έναν άγνωστο και επικίνδυνο κόσμο από όπου δεν επέστρεψε κανείς αλλά ταυτόχρονα κι ένα σημάδι ελπίδας για μια νέα αρχή. Ένα καλό κλείσιμο για τον χαρακτήρα που πάντα έλεγε όχι στο θεό του θανάτου, δεν ήταν ποτέ συμβατική αρχόντισσα και τα ταξίδια της την διαμόρφωσαν σε αυτό που αγαπάμε κι εμείς αλλά και η ίδια στον εαυτό της. Ένα ελεύθερο πνεύμα που δεν θα ταίριαζε σε κανένα καλούπι. Το τέλος για τη Σάνσα, με το εξαιρετικό συμβολικό φόρεμα του λευκού και κόκκινου όπως τα weirwood δέντρα και τη σημασία του Βορρά, ήταν επίσης ιδανικό για την ιστορία της. Απέκτησε επιτέλους τον ελεύθερο Βορρά, πήρε πίσω το σπίτι της. Αρνήθηκε να γονατίσει σε οποιοδήποτε άλλο και κέρδισε την εμπιστοσύνη και την αγάπη των σκληρών Βόριων. Ο Τζον από την άλλη μοιάζει να «τιμωρείται» ενώ ουσιαστικά παρουσιάστηκε ως το ξίφος που προστάτεψε το βασίλειο των ανθρώπων από έναν τύραννο. Η ψυχολογική κατάσταση και το λάθος που ένοιωθε με τη δολοφονία της Ντάνυ, παρόλο που το έκανε για το κοινό καλό, δεν θα του επέτρεπαν ποτέ να είναι βασιλιάς. Νομίζω παρά το Ταργκάρυεν αίμα ο Βορράς θα υπερισχύει πάντα στον Τζον. Η τιμωρία του όμως είχε την γλυκιά πλευρά της με τον Τόρμουντ αλλά και τον ανταρόλυκο του. Ο Τζον επιστρέφει τους ελεύθερους ανθρώπους στον τόπο τους. Ίσως η μοίρα του να ήταν πάντα ένας μπάσταρδος στο Τείχος.
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, για να δώσουν όμως τη θέση τους σε κάτι νέο. Έτσι κι εμείς στο GoTGRFans αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, φυσικά με τα prequel (δεν έριξα τσάμπα τόσο διάβασμα αυτά τα χρόνια :-P ), αλλά και με πολλές άλλες σειρές. Σας ευχαριστώ πολύ που ήσασταν μαζί μου σε αυτό το επικό ταξίδι και για την στήριξη σας στο site μας αυτά τα 8 χρόνια. Τα θετικά σας σχόλια ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη για να προσπαθήσουμε περισσότερο.
Πέρα απο τα ξενύχτια, την προσπάθεια, την κούραση και το άγχος για να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αυτό που μένει είναι η οικογένεια που δημιουργήσαμε με τον Στέφανο και τον Βασίλη και η φιλία με τη Χάρη και τα υπόλοιπα παιδιά που βοήθησαν σε αυτό το ταξίδι. Κωνσταντίνα, Κατερίνα και Νίκο.
Τα καλύτερα έρχονται!
