Πίστευα ότι ένας τέτοιος χαρακτήρας σίγουρα έπρεπε να τιμωρηθεί και ότι το κοινό θα το περίμενε, δεδομένου ότι, αν το σκεφτείς, για το περισσότερο χάος που έχει περικλείσει αυτόν τον κόσμο έχει βάλει το χεράκι του αυτός.
Ακόμη και μόνο συγκεκριμένες μεμονωμένες πράξεις, όπως η προδοσία του Νεντ Σταρκ. Ή ο φόνος της Λάισα Άριν. Ο Ντόντος (Χόλαρντ) ήταν ένας χαρακτήρας που άρεσε πολύ στον κόσμο, ήταν σύμμαχος της Σάνσα, ξέρετε, και ο Μικροδάχτυλος έκανε και γι’ αυτόν… Τόσα ελεεινά πράγματα. Άρα η σύμβαση λέει ότι ο τύπος πρέπει να τιμωρηθεί όπως του αξίζει. Τώρα, αυτή η σειρά δεν κοιτάζει πάντα τις συμβάσεις, μάλιστα μια από τις θέσεις της είναι ότι αποφεύγει τελείως της συμβάσεις.
Όμως ο Μικροδάχτυλος δεν είναι ανόητος ώστε να νομίζει ότι θα κρατήσει για πάντα. Όπως λέει στον Ρόμπιν Άριν στον τέταρτο κύκλο, άνθρωποι πεθαίνουν συνέχεια. Πεθαίνουν στο τραπέζι της κουζίνας, πεθαίνουν καθισμένοι στο δοχείο νυκτός τους. Το σημαντικό είναι να ζεις τη ζωή σου, ξέρεις, γιατί ζεις μόνο μια φορά. Οπότε τα πήγε καλά, όμως θα θέλαμε παρ’ όλ’ αυτά να πιστεύουμε ότι όταν συμβαίνει είναι κεραυνός εν αιθρία για το κοινό. Εγώ δεν εξεπλάγην, όμως νομίζω ότι το κοινό θα εκπλαγεί.