Έχετε εισέλθει σε GoTnerd site!
Τι να πρωτοπώ για τη σεζόν. Για μια σεζόν που θεωρώ την καλύτερη μέχρι τώρα στο Game of Thrones με δυο φοβερά τελευταία επεισόδια που θα μείνουν στα ιστορικά τηλεοπτικά χρονικά. Έχω γράψει πολλές φορές για τις διαφορές βιβλίων και σειράς κάτι που δεν με πειράζει καθόλου (ναι τα έχω διαβάσει). Φυσικά δεν είναι όλα τέλεια, φυσικά υπάρχουν χαρακτήρες που θα ήθελα να δω κι άλλους που θα ήθελα αν εξαφανιστούν νωρίτερα αλλά η γεύση που αφήνει η σεζόν σε μένα είναι υπέροχη. Ας δούμε τα καλύτερα που μας πρόσφερε η σεζόν!
- Τα γεγονότα στον Πύργο της Χαράς έφεραν στην οθόνη την βασίλισσα των θεωριών του ASOIAF. Η πατρότητα του Τζον ήταν ένα στοιχείο που περίμενε την επιβεβαίωση η οποία ξεκίνησε με το όραμα του Μπραν φέροντας τον στον Πύργο. Και να μην ήξερες την θεωρία η σκηνή ήταν συναρπαστική από μόνη της, προσφέροντας μια υπέροχη βίαιη ακολουθία από την μάχη έξω από τον Πύργο έως την αποκαλυπτική στιγμή μέσα. Η μέσα στιγμή ήταν όλα όσα ήλπιζαν οι φαν. Ο Νεντ βρίσκει την νέα μητέρα Λυάννα που του δίνει το παιδί σε μια τραγικά όμορφη στιγμή. Όταν ζητά από τον Νεντ να της υποσχεθεί το πλάνο κλείνει στο πρόσωπο του μωρού και μετά στον Τζον προσφέροντας μας απάντηση πέραν κάθε αμφιβολίας.
- Το φινάλε αλλά και ολόκληρη η σεζόν είχε μια παρόμοια αίσθηση όπως το Rains of Castamere αλλά με τα αντίθετα αποτελέσματα μεταξύ καλών/κακών. Η Ντάνυ πλέει στο Γουέστερος στο αποκορύφωμα του σεναρίου της, η Σέρσεϊ καίει το Σεπτ και τον Σπάρροου ως αποτέλεσμα μιας βεντέτας που ξεκίνησε στην 5η σεζόν αλλά και πιο πίσω με την αντιπαλότητας της με την Μάρτζ. Η Σάνσα πήρε εκδίκηση από τον Ράμσεϊ και μια καθαρτική απελευθέρωση για τον πόνο που υπέστη όχι μόνο από τον ίδιο αλλά και κατά την διάρκεια των σεζόν. Η Άρυα έκοψε το λαιμό του Φρέυ σε μια άμεση εκδίκηση για τον Κόκκινο Γάμο. Με τις δολοφονίες του Ρους και Φρέυ κλείνει ο κύκλος των γεγονότων. Η σειρά ήταν γεμάτη από αναφορές στο παρελθόν γιατί πολλοί από τους χαρακτήρες αλλά και σενάρια έκλεισαν τον κύκλο και σχεδόν όλοι πήραν το αίμα τους πίσω μπαίνοντας πλέον στην τελική ευθεία για το φινάλε.
- Τα πράγματα για τους Σταρκ άλλαξαν. Ακόμη κι αν δεν υποστηρίζεις τον οίκο (εγώ) αναγνωρίζεις πως η φετινή σεζόν ήταν fan-friendly χάρη στην άμεση αποκατάσταση του δικαίου. Ο οίκος χτυπήθηκε από την πρώτη σεζόν κρατώντας ακόμη την έννοια των καλών παιδιών αλλά τσακισμένα από τόνους θλίψης και πόνου. Μετά από 5 σεζόν τα μέλη του οίκου ήταν στο χαμηλότερο σκαλί και η αποκατάσταση της ισορροπίας φέτος έφερε καθαρή νίκη στους Σταρκ. Η επανένωση, η Μάχη των Μπάσταρδων, ο θάνατος του Φρέυ και ο Βασιλιάς του Βορρά. Ακόμη κι αν ο θάνατος του Ρίκον αποτέλεσε πλήγμα για τον Τζον ή ο Μπραν βρίσκεται στο Τείχος ή η Άρυα δεν έχει πάει κοντά τους οι πράξεις και κινήσεις των χαρακτήρων έφεραν χαρά και ελπίδα στους φαν.
- Σε συνέχεια του προηγούμενου ο Τζον αν και σκοτώθηκε στην 5η σεζον κατάφερε να γίνει αποδεκτός ακόμη και μπάσταρδο ως ο Βασιλιάς του Βορρά. Η ανάσταση ήρθε την κατάλληλη στιγμή χωρίς να το τραβήξουν πολύ και δίνοντας χώρο στον χαρακτήρα για να κάνει πράγματα. Μαζί με την επανένωση των Σταρκ ο Τζον αφήνει την Νυχτερινή Φρουρά ξεκινώντας ουσιαστικά ένα νέο κεφάλαιο. Προσπαθεί να ενώσει τους οίκους του Βορρά και να ξαναπάρει το σπίτι του. Η όλη δράση της μάχης με την σκηνοθεσία του Miguel Sapochnik ήταν συναρπαστική όσο και σκληρή με κερασάκι την man to man μάχη με τον Ράμσεϊ. Μετά ήρθε η Λυάννα Μόρμοντ με τον λόγο της και ο Τζον έγινε Βασιλιάς του Βορρά. Λίγες στιγμές σε κάνουν να σηκώνεσαι από τον καναπέ. Για τον ίδιο τον Τζον ήταν ένα κλείσιμο της αρχικής ιστορίας του μετά την ανάσταση και τέλος με την «νομιμοποίηση» του (σύμφωνα με όσα ξέρει).
- Χόντορ κράτα την πόρτα! Μπορεί να αποτελεί μια από τις πιο λυπητερές στιγμές αλλά ταυτόχρονα τα γεγονότα έφεραν μια μεγάλη αποκάλυψη σε ένα μυστήριο (το όνομα του) και φυσικά μια ειλικρινής ηρωική πράξη ενός από τους ελάχιστους καλούς και αγαθούς χαρακτήρες. Το χτίσιμο της σκηνής ήταν φανταστικό, γεμάτο από ένταση με ένα σπαρακτικό τέλος σε συνδυασμό με την δύναμη των Γουόκερς και το λάθος του Μπραν. Εκτός αυτού η σειρά ανοίγει ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στο ταξίδι στο χρόνο και τις ικανότητες του Μπραν.
- Η τρελή Βασίλισσα Σέρσεϊ κατέστρεψε τους εχθρούς της στο ξεκίνημα του φινάλε. Κάνει το λάθος και δίνει εξουσία στον Σπάροου κάτι που γυρίζει τραγικά μπούμερανγκ. Ο θάνατος της Μυρσέλλα και η ταπείνωση της έφεραν το ένα εμπόδιο μετά το άλλο και με αποκορύφωμα την κατάργηση της δίκης δια μονομαχίας η Σέρσεϊ έμοιαζε τελειωμένη. Για μένα η ίδια ήταν από τους πιο ευχάριστους χαρακτήρες στην σειρά. Στο να την βλέπεις πάντα. Είναι ένα κακό άτομο που σε έκανε όμως σε ένα σημείο να την λυπηθείς και συμπονέσεις. Η ηθοποιός Lena Headey έδωσε και φέτος μια φοβερή ερμηνεία λέγοντας πολλά περισσότερα με τις εκφράσεις του πρόσωπου παρά με μονολόγους. Είχε έναν άσσο στο μανίκι της όπως πολλοί προβλέψαμε από πέρυσι και τον χρησιμοποίησε κάνοντας τους εχθρούς της στάχτη δίνοντας μας οπτικά μια από τις καλύτερες στιγμές ολόκληρης της σειράς. Τραγικά για την Σέρσεϊ ο Τόμμεν αυτοκτονεί χάνοντας τελείως την ανθρωπιά της και πλέον παίρνοντας τον Σιδερένιο Θρόνο. Μια τρομακτική αλλά εξαίσια προοπτική.
- Η Ντάνυ φεύγει από Μιρίν. Μετά από 60 ολόκληρα επεισόδια το σενάριο της μαθητευόμενης Ντάνυ φτάνει στο τέλος της και την φέρνει να δροσίζεται με θαλασσινό αεράκι προς το Γουέστερος. Αφού επέστρεψε στην Ντόθρακ βγήκε νικητήρια στηριζόμενη στις δικές της δυνάμεις καίγοντας του Κάλ και βρίσκοντας τον Ντρόγκον. Πλέον είναι μια μεγάλη και υπολογίσιμη δύναμη έχοντας στρατό, πλοία, μεγάλους οίκους, τρεις δράκους και έναν Τύριον στο πλάι της.
- Η εισαγωγή της Λυάννα Μόρμοντ. Εμφανίστηκε μόνο σε τρία επεισόδιο αλλά έγινε αμέσως αγαπητός χαρακτήρας χαρίζοντας την υποστήριξη και τίτλο στον Τζον αλλά και σούπερ διαλόγους σε μας. Την γνωρίσαμε όταν Σάνσα και Τζον ζήτησαν βοήθεια και αμέσως έγινε αντιληπτός ο πιστός, έξυπνος και τολμηρός χαρακτήρας της. Η τελευταία και καλύτερη σκηνή της ήταν στην μεγάλη αίθουσα του Γουίντερφελ όταν ανάμεσα από μεγάλους πολεμιστές και κεφαλές οίκων έβαλε τους πάντες στην θέση τους χρίζοντας τον Τζον Βασιλιά του Βορρά για την ίδια και έτσι κάνοντας και τους άλλους να συμφωνήσουν και ακολουθήσουν το παράδειγμα της. Η Λυάννα είναι μια αρχηγός που αξίζει ο Βορράς.
- Οι ήρωες νικούν και οι κακοί χάνουν κι αυτό είναι κάτι πρωτότυπο μετά από τόσες σεζόν. Η νίκη στην Μάχη των Μπάσταρδων, η νίκη της Ντάνυ απέναντι στους Καλ, η νίκη της Άρυα ενάντια στην Waif, ο θάνατος του Φρέυ, του Ράμσεϊ κ.α. αποτελούν στιγμές που οι ήρωες νικούν.
- Οι γυναίκες παίρνουν τα ηνία. Αν εξαιρέσεις τον Τζον στο Βορρά που δεν δουλεύει μόνος και την «ήττα» της Μελ η σεζόν έβαλε τις γυναίκες σε περίοπτες θέσεις. Η σειρά είχε δεχθεί πολλές κριτικές για τον μη φεμινιστικό της χαρακτήρα λόγω φυσικά και του μεσαιωνικού κόσμου που χρησιμοποίησε ο Μάρτιν στα βιβλία του. Η 6η έδωσε τέλος και μαζί θρόνους, αξιώσεις και συνεργασίες στις κυρίες του Γουέστερος. Ντάνυ, Γιάρα, Σάνσα, Σέρσεϊ, Μπριεν , Λυάννα, Ολέννα ακόμη και Ελλάρια είναι έτοιμες για την 7η σεζον.
- Οι επιστροφές. Μπράν, Ρίκον, Μπέντζεν, Φρέυ, Γιάρα, Θόρος, Μπέρικ, Μελανιχθύς, Έντμιουρ και τέλος Κυνηγόσκυλο. Όσοι σου έλειψαν γύρισαν πίσω. Αν και πέθαναν κάποιοι όπως ο Balon έφεραν κλείσιμο σε σενάρια ή νέες εισαγωγές όπως του Euron. Η καλύτερη ήταν του Σάντορ αγαπητού χαρακτήρα με κλίση στα κοτόπουλα που άφησε ετοιμοθάνατο η Άρυα (σε ένα από τα επίσης αγαπημένα δίδυμα). Η επιστροφή του είχε συζητηθεί πολύ από πριν γιατί ας το παραδεχτούμε… μας είχε λείψει η βίαιη δύναμη και το πνεύμα του.
- Φυσικά η σεζόν είχε πολλές ακόμη καλές στιγμές όπως του Τύριον στα μπουντρούμια αλλά έπρεπε να διαλέξω μερικές. Επίσης αν και υπήρχαν άσχημα στοιχειά όπως το χαμένο για ακόμη μια σεζόν Ντόρν ή το προβληματικό επεισόδιο της Άρυα στο Μπράαβος η αίσθηση που άφησε η σεζόν είναι μόνο υπέροχη.
πηγή