Το λαχταρούσαμε, το είδαμε, το χαρήκαμε και το σχολιάζουμε. Η νέα σεζον είναι εδώ και πολλά υποσχόμενη. Αν και έχω την αίσθηση ότι πρεμιέρα μπορούμε να αποκαλέσουμε και το δεύτερο επεισόδιο μιας και μένουν ακόμη πολλοί χαρακτήρες που δεν είδαμε (φυσικό κι επόμενο που να χωρέσουν όλοι) ας δούμε τι γεύση μας άφησε το πρώτο επ. της σεζόν. Το πρώτο επεισόδιο είναι πάντα δύσκολο καθώς πρέπει να σε εισάγει και να ξαναχτίσει ουσιαστικά τα γεγονότα και τους χαρακτήρες και φυσικά ποτέ δεν είναι το καλύτερο της σεζόν. Όμως πέρα από τον κλασσικό εισαγωγικό του χαρακτήρα η αίσθηση πολλών υποσεναριών, ο θάνατος του Ντόραν αλλά και η αποκάλυψη της Μελ του έδωσαν αυτό το κάτι παραπάνω.
Θετικά
Η μεγάλη αποκάλυψη και έκπληξη ήταν φυσικά η Μελ. Ο αληθινός της εαυτός μαζί με τη δυνατή μαγεία και προφανώς σοφία αιώνων φάνηκαν περίτρανα στο γερασμένο της πρόσωπο. Η μεταμόρφωση από την ελκυστική μάγισσα στην ζαρωμένη γραία είναι μια μεγάλη στιγμή του χαρακτήρα, δείχνοντας την «σπασμένη» από το θάνατο του Στάννις και του Τζον και κλονισμένη ως προς την πίστη της στον Θεό του Φωτός.
Το μυριστήκαμε από τα τρέιλερ ότι ο Ντάβος φέτος θα ανέβει κατηγορία και θα περάσει σε ουσιαστική πλοκή. Είναι ακριβώς στην καρδιά των γεγονότων με τον Τζον και ψυλλιαζόμαστε και με τη Σάνσα. Είναι ο πρώτος που βρίσκει το σώμα του Τζον και αποφασίσει να το προστατέψει.
Τύριον και Βάρυς στο Μιρίν. Ένα υπέροχο δίδυμο που θα έρθει αντιμέτωπο με τη διοίκηση μιας πόλης εν βρασμό. Τα καμένα πλοία, οι σχεδόν άδειοι δρόμοι και τα συνθήματα στους τοίχους προμηνύουν μια περιπέτεια σκέψεις, στρατηγικής και αποφάσεων.
Η Μπριεν φτάνει επιτέλους στο σκοπό της. Σώζοντας την Σάνσα της δίνει τη συμμαχία και προστασία που χρειάζεται.
Σέρσεϊ και Τζέιμι ξανά ενωμένοι κάτω από το βέλο της θλίψης. Χειροκρότημα στην ηθοποιό Lena Headey που ξεχώρισε προβάλλοντας υπέροχα τα συναισθήματα χαράς και λύπης όταν ενημερώνεται για τον ερχομό της Μυρσέλλα και αντιλαμβάνεται το θάνατο της. Αν και ο χαρακτήρας έχει κάνει πολλά άσχημα σε έκανε να την συμπονέσεις. Ο Τζέιμι από την άλλη με τα λόγια του μας υποσχέθηκε εκδίκηση, που δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αλλά ελπίζουμε να γίνει πραγματικότητα.
Αν και ο σαδιστής Ράμσεϊ έδειξε για λίγα λεπτά ότι έχει καρδιά, η στιγμή που μας κέρδισε είναι στην είσοδο του Ρους και οι απειλές του. Ο Ρους κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να κρατήσει τον έλεγχο της κατάστασης δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι ένας νέος κληρονόμος έρχεται να τον αντικαταστήσει σε περίπτωση που ο μεγάλος γιος τα κάνει χειρότερα.
Η Άρυα ξεκινά την ουσιαστική «προπόνηση». Αν και έφαγε το ξυλίκι της από την Waif στεναχωρώντας το κοινό που την νοιάζεται, ουσιαστικά δουλεύει υπέρ της γνωρίζοντας πλέον ότι το σενάριο πάει κάπου.
Αρνητικά
Ντορν. Είδα θετικά και αρνητικά αλλά το βάζω εδώ λόγω και της περσινής γεύσης που μου άφησε. Το Ντορν δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου σενάριο, δεν θεωρώ ότι φτιάχτηκε σωστά (ειδικά σε σχέση με άλλα) και ειδικά οι Sand snakes και η σκηνή μάχης τους πέρυσι ήταν απογοητευτική. Παρόλα αυτά δεν με χάλασε ο θάνατος του Ντόραν ούτε ειδικά ο νέος ρόλος που θέλουν να δώσουν στην Ελλάρια. Ίσα – ίσα περιμένω να δω αν θα αποτελέσει τη Νέμεσις των Λάννιστερ. Συνολικά όμως μου άφησε την αίσθηση ότι η παραγωγή θέλει γρήγορα και κάπως άτσαλα να ξεμπερδέψει με το αδιάφορο Ντόρν και να το βγάλει από το πλάνο ή να του δώσει άλλο χαρακτήρα. Το οποίο ουσιαστικά δεν πέτυχε. Με το γράμμα που διάβασε ο Ντόραν καταλαβαίνουμε ότι ο Τρίσταν ήταν μέσα στο καράβι που έφτασε στην πρωτεύουσα και μετά τον θάνατο της Μυρσέλλα τον στέλνει πίσω δηλώνοντας ότι ξέρει πως η Ελλάρια και οι κόρες της βρίσκονται από πίσω. Δηλώνει επίσης πως φοβάται για την ζωή του Τρίσταν και τον πόλεμο που θα θελήσει η Σέρσεϊ. Ζητά το κεφάλι της Ελλάρια ουσιαστικά ως καλή αρχή. Τώρα για το πώς βρέθηκαν εκεί οι Ομπάρα και Νυμέρια δεν μου κάνει περίεργο. Το ταξίδι Ντορν – Κίνγκς Λάντινγκ δεν είναι 5 λεπτά με το μετρό οπότε μπορούσαν πολύ άνετα όσο η Ελλάρια δολοπλοκούσε να σταλούν εκεί και να πέσουν πάνω στην ώρα. Άλλωστε μέχρι να φτάσουν, να μεταφέρουν τη Μυρσέλλα, να βρεθούν τα αδέρφια Λάννιστερ και να βρει ο Τζέιμι το χρόνο να στείλει μήνυμα (που πάλι δεν φτάνει μέσα σε μια μέρα) στέκει χρονικά. Η απόδοση έχασκε.
