- Stay low. If you’re lucky, no one will notice you.- I was born lucky.Συνέβη στ’ αλήθεια.
Τι θλιβερό τέλος ενός θλιβερού επεισοδίου με κεντρικό μοτίβο ότι η αγάπη είναι εμπόδιο στο καθήκον.
Ο Νεντ ξεπουλάει την τιμή του για τις κόρες του. Η δική του ζωή δεν τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Είναι στρατιώτης. Είναι τίμιος άνθρωπος. Πολιτικός δεν είναι. Όμως όταν μαθαίνει από τον Βάρυς ότι κινδυνεύουν οι κόρες του, καταπίνει τον εγωισμό του. Βγαίνει στην πλατεία και δηλώνει πίστη στον ξανθομάλλη βασιλιά. Και δεν είναι αρκετό. Σε μια συγκλονιστική τελευταία σκηνή, αποκεφαλίζεται ο κεντρικός πρωταγωνιστής.
Το σοκ είναι μεγάλο, και σε διάφορα επίπεδα. Καταρχήν δεν είναι πολύ συνηθισμένο να ξεκάνεις κεντρικό ήρωα τόσο νωρίς στη σειρά, ιδιαίτερα αν δεν είσαι ο Τζος Γουίντον. Ο συγγραφέας έχει κότσια, και σε πείθει από νωρίς ότι κανείς δεν είναι ασφαλής. Οι συνέπειες της εκτέλεσης θα είναι σίγουρα σημαντικές. Είναι αναπόφευκτο ότι ο πόλεμος θα κορυφωθεί. Επιπλέον η Σέρσεϋ δεν έχει τον έλεγχο που ήλπιζε πάνω στο γιο της, και η ενότητα των Λάννιστερ είναι αμφισβητούμενη.
Στο μεταξύ ο Ρομπ έχει την πρώτη του επιτυχία στο πεδίο της μάχης. Στέλνει δύο χιλιάδες στρατιώτες να σφαγιαστούν από τον Τάιγουιν για αντιπερισπασμό, ενώ ο ίδιος με τους δεκαοχτώ χιλιάδες υπόλοιπους επιτίθεται στον στρατό του Τζέιμι και τον παίρνει αιχμάλωτο. Λάτρεψα τη σκηνή που επιστρέφει από τη μάχη με ένα βλέμα γεμάτο φρίκη, ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα. Λίγο πριν έχει πουλήσει τον εαυτό του και την αδερφή του για ένα πέρασμα. Ο σιχαμένος λόρδος Φρέυ Τάλι δέχεται να συστρατευτεί μαζί του με αντάλλαγμα τους γάμους του Ρομπ και της Άρυα με κάποια παιδιά του.
Αν δεν είχαμε πειστεί πόσο απαίσιος είναι ο Τάιγουιν, η ιστορία της πρώτης αγάπης του Τύριον μας έπεισε μια και καλή. Πλήρωσε μια πόρνη για να τον κάνει να την ερωτευτεί και μετά του αποκάλυψε την αλήθεια και τον έβαλε να βλέπει όσο την έπαιρναν οι άντρες της φρουράς του. Την άλλη βδομάδα είναι η ημέρα του πατέρα, ας θυμηθεί να του πάρει κάτι.
Η Ντάνι διακινδυνεύει τη ζωή της για τον αγαπημένο της Καλ. Η μόλυνση των πληγών του Καλ Ντρόγκο απειλούν τη ζωή του. Το συνετό είναι να ακολουθήσει τη συμβουλή του Μόρμοντ και να φύγει όσο το δυνατόν πιο μακριά. Οι Ντοθράκι δεν έχουν καμιά πίστη σε εκείνη και το αγέννητο παιδί της αν πεθάνει ο Καλ. Εκείνη όμως αγαπάει. Βάζει τη μάγισσα να κάνει ότι ξόρκια ξέρει. Η νεκρανάσταση απαιτεί τη θυσία ενός αλόγου, εικόνα οικεία στους θεατές της σειράς. Και ενώ μέσα στη σκηνή γίνεται στήνεται ο χορός των πνευμάτων, αρχίζουν οι συσπάσεις της Ντάνι. Τι «δέντρο της ζωής» μου λες…
Ο τυφλός παππούς από τη Νυχτερινή Φρουρά ζει κάθε μέρα με τις τύψεις ότι εγκατέλειψε την οικογένεια του όταν τον χρειαζόταν. Έχει σημασία, καταρχήν γιατί είναι ένας Ταργκάρυεν. Στα χρόνια του Τρελλού Βασιλιά εκείνος ήταν ήδη στο βορρά. Δεν έφυγε ούτε όταν η οικογένεια του σφαγιάστηκε από τον Ρόμπερτ Μπαράθηον. Ο δεύτερος λόγος που είναι σημαντικό, είναι ότι λέει την ιστορία του στον Τζον Σνόου, τη στιγμή που ο τίμιος μπάσταρδος διχάζεται για το αν πρέπει να σπεύσει να βοηθήσει τον αδερφό του.
Κάθε επεισόδιο είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Αυτό είχε έντονο δράμα χωρίς μελοδραματιμούς. Δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη. Σίγουρα αυτό που μένει είναι η αριστοτεχνική τελευταία σκηνή, ο τρόπος που κόβονται οι φυσικοί ήχοι και ακούς μόνο την ανάσα του Ένταρντ Σταρκ, την αγωνία του. Όμως το επεισόδιο είχε και άλλες ξεχωριστές στιγμές. Ο Τζον να χαμογελάει με καμάρι για το σπαθί που του δώρισε ο Μόρμοντ. (Μάθαμε και ότι είναι πατέρας του άλλου που ταξιδεύει με τους Ντοθράκι, αλλά τον έχει απορρίψει επειδή είναι προδότης.) Η ανακούφιση της Κάτλυν όταν είδε τον Ρομπ να βγαίνει από το δάσος. Η εξαθλιωμένη Άρυα να πνίγει ένα περιστέρι για να το ανταλλάξει με λίγο φαγητό.
Καλό καλοκαίρι στον Σον Μπιν.